mUltimate Chopin

op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 4-14

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

2 łuki w KFI

!!!   miniat: wycinek, ten motyw t. 4-6, tylko górna 5-linia.               EZnieU (zrobione 4-6, dorobić 13-15)

1 łuk w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)

TGTU
..

W KFI łukowanie motywu w t. 4-6 i 13-15 ukazuje jego mikrostrukturę jako połączenia dwóch motywów o rodowodzie ornamentalnym:

  • pierwszy, będący echem słyszanego takt wcześniej, ma charakter nuty poprzedzonej przednutką krótką,
  • drugi to nuta poprzedzona przednutką długą, appoggiaturą.

Całą frazę można by w uproszczeniu zapisać tak (dwukrotnie mniejsze wartości rytmiczne):.
W wersji ostatecznej Chopin uprościł łukowanie zgodnie z naturalnym biegiem muzyki. Patrz też t. 28-32.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 6-15

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

dim. i poco cresc. w KFI

!!!   miniat: wycinek t. 6, tylko górna 5-linia.               EZnieU t. 6, i 15

Bez oznaczeń w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)
..

W KFI zwraca uwagę odmienne oznaczenie jednakowych pod względem wysokościowo-rytmicznym miejsc – dim. w t. 6, ale poco cresc. w analogicznym miejscu w t. 15. Rezygnacja z tych wskazówek w wersji ostatecznej mogła się wiązać ze spokojniejszym tempem Preludium. Patrz też t. 11, 27-30 i 32.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 7-10

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Rytm i łuki w KFI

!!!   miniat: wycinek, t. 7 i 1. połowa 8, tylko górna 5-linia.                EZnieU 4 takty (nuty i łuki pr.r.) : tr bez kaso w t. 10;      red z kaso

Rytm i łuki w A

 TGTU

Rytm i łuk w t. 7-8 w KF (→Wn)

Jak TGTU, ale bez łuku 9-10

Rytm i ciągły łuk w Wf (→Wa)

jak war-22, ale zamiast 2 łuków jeden EZnieU1
..

Rytm zapisany w KFI w t. 7 i 9 jest najprawdo­podobniej pierwotny. Świadczą o tym poprawki z tej właśnie wersji, widoczne w A w t. 9. Można stąd wnioskować, że KFI zawiera wcześniejszą redakcję także w t. 8 i 10 i w ogóle w całej dalszej części Preludium (t. 16-25).
KF (→Wn) ma łuk tylko w t. 7-8, brak łuku w t. 9-10 to przeoczenie kopisty. Pomyłką jest także rozciągający się na 4 takty łuk Wf (→Wa) – sztycharza mógł tu zmylić łuk zapisanej na górnej pięciolinii skreślonej partii l.r. w t. 8.
W Wa1 nie ma arpeggia w t. 8, pomyłkę tę poprawiono w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany linii głównej

t. 7-10

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

..

W KFI nie ma w tych taktach żadnych znaków chromatycznych w partii pr.r. Brak krzyżyków w t. 7 i 9 to oczywista niedokładność (ostrzegawczy  w t. 10 formalnie nie jest niezbędny), gdyż w l.r. odpowiednie krzyżyki – podwyższające c1 na cis1 – są wpisane. Taki niekompletny zapis występował przypuszczalnie już w będącym podstawą tej kopii zaginionym autografie, gdyż wydaje się mało prawdopodobne, by kopista selektywnie pomijał znaki na górnej pięciolinii (patrz też t. 16-17).
Krzyżyka w t. 7 brakuje także w KF – widoczny znak wpisany został ołówkiem przez H. Scholtza, późniejszego właściciela KF. Oczywiste przeoczenie uzupełniono w Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KF

t. 7-9

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Akcenty długie w KFI

!!!   miniat: wycinek, akord w t. 7, tylko górna 5-linia.                EZnieU = akcenty w t. 7 i 9

Bez znaków w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)
..

KFI zawiera znacznie więcej akentów – w t. 7 i 9, a także 12, 16-18, 20 i 22.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach