Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 17-18

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

slentando w A (→Wf) i KGS

!!!   miniat: 2. połowa 17 i 1. połowa 18, tylko górna 5-linia, Corel.                      EZTU

slentando w KF

EZnieU

slentando w Wn

EZnieU2 (2 linijki)

slentando w Wa

EZnieU1

..

W A, Chopin rozpoczął wpisywanie określenia slentando pod koniec t. 17, tuż po ostatniej ósemce tego taktu. W KF początek wskazówki wypada nieco wcześniej, a pismo jest bardziej scieśnione, tak iż w Wn, w którym t. 18 rozpoczyna nową linię tekstu, podzielono slentando na 2 części, przesuwając je przy tym jeszcze bardziej w lewo. W Wf całe słowo umieszczono w t. 18, co naszym zdaniem lepiej oddaje notację A. Pisownię tę, choć nie całkiem dokładnie, odtworzono także w Wa.
Umiejscowienie tej wskazówki, choć kłopotliwe dla redaktorów, w praktyce nie ma na szczęście większego znaczenia.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 18-19

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

Łuk w A (→WfWa) i KGS

!!!   miniat: wycinek te 8 ósemek, tylko dolna 5-linia.            EZTU

Bez łuku w KF (→Wn)

..

Brak łuku l.r. w KF (→Wn) to przeoczenie kopisty – patrz t. 13-16.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KF

t. 18-19

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

..

Skreślenia widoczne w As ujawniają, że najwyższe nuty partii l.r. brzmiały pierwotnie a, a nie f (jak w t. 15-16).

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu

t. 19-21

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

..

W As widoczny jest zapis pierwotnej partii l.r., zastąpionej ostatecznie pauzami. Obejmuje on 2 znaki powtórzenia czteroósemkowej figury z t. 18 w t. 19, znak powtórzenia t. 19 w t. 20 oraz półnutowy akord E-A-f w 1. połowie t. 21. Po rozwinięciu skrótów otrzymujemy następujący tekst:  (wersje akordu w 2. połowie t. 21 – patrz uwaga do tego taktu). Nowa (ostateczna) koncepcja została oznaczona już w As w t. 19 (skreślenie znaku powtórzenia i dopisanie pauzy półnutowej w 2. połowie taktu) i na początku t. 21 (skreślenie półnutowego akordu). Nieskreślony pozostał natomiast znak powtórzenia poprzedniego taktu w t. 20, co jest zapewne niedopatrzeniem, naturalnym w pisanym pospiesznie szkicu (odczytany dosłownie widoczny zapis nakazuje powtórzenie w 1. połowie t. 20 czterech ósemek z t. 20).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu

t. 21

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

e i H w As

!!!   miniat: Corel, 2. połowa t. 21, tylko dolna 5-linia, bez sostenuto.               EZnieU

E i H1 w A (→KFWn, →WfWa) i KGS

EZTU

..

Skreślenia widoczne w As wskazują na dwukrotną zmianę dolnych głosów akordów 2. połowy taktu. Pierwotna, skreślona wersja kontynuowała wcześniejsze wypełnienie harmoniczne t. 19-21 (patrz uwaga w t. 19): . Rezygnując z akompaniamentu w poprzedzających taktach, Chopin skreślił także dolne nuty ćwierćnutowych akordów, co dało precyzyjne stopniowanie liczby głosów: od jednego w t. 20, poprzez dwa w 1. połowie t. 21, trzy i cztery w 2. połowie, aż do pięciu i sześciu w t. 22. W wersji ostatecznej efekt ten został zarzucony na rzecz linii basowej nawiązującej do ósemkowych figur w t. 18-19, tak jak one same nawiązują – również po pauzie – do t. 15-16.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu