Zagadnienia : Adiustacje Wf
t. 1
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur
..
W tytule nagłówkowym nad tekstem Preludium Wf1 ma błędnie J. CHOPIN, co poprawiono w Wf2. Zmieniono także sposób zapisu liczby preludiów w cyklu z XXIV PRÉLUDES na 24 PRÉLUDES. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf |
||||||
t. 21-27
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur
..
W t. 21, 24 i 27 Chopin w A (→KF→Wn1) opatruje figury pr.r. dwoma łukami "triolowymi", zapewne dla podkreślenia powrotu zasadniczego schematu rytmicznego po grupach taktów z kwintolami. Nie jest jasne, czy całotaktowe łuki Wf (odtworzone w Wa jako 5-szesnastkowe) to wynik nieuwagi sztycharza, czy celowa zmiana (dla ułatwienia sobie pracy?). Pięcioszesnastkowe łuki wprowadzono również w Wn2, co było logiczną konsekwencją ujednolicenia rytmu pr.r. w całym Preludium. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf |
||||||
t. 34
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur
..
W tekście głównym uwzględniamy adiustację Wf (→Wa), gdyż nie ulega wątpliwości, że akordy część akordu przypadająca na l.r. ma wybrzmiewać tyle samo co ta przypadająca na pr.r. Chopin nie był pod tym względem konsekwentny czasem pisał jedną, czasem dwie fermaty, co w podobnych kontekstach nie wpływa na wykonanie (por. np. Preludia nr 1-3 z jedną fermatą, ale nr 4 i 8 – z dwiema). W tekście głównym pisownię z jedną fermatą zachowujemy tylko wtedy, gdy cały akord zapisany jest na jednej pięciolinii, jak np. w Preludium a nr 2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wf |