Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 3, t. 48-64
s. 1, t. 1-20
s. 2, t. 21-47
s. 3, t. 48-64
Tekst główny
Tekst główny
A1 - Autograf roboczy
KJ - Kopia Jędrzejewiczowej
KK - Kopia Kolberga
KB - Kopia Bałakiriewa
WL - Pierwsze wydanie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A1 - Autograf roboczy
KJ - Kopia Jędrzejewiczowej
KK - Kopia Kolberga
KB - Kopia Bałakiriewa
WL - Pierwsze wydanie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 58

Wydzielona ćwierćnuta w A1

!!!   miniat: wycinek, ta nuta z małym otoczeniem, tylko górna 5-linia;                       EZnieU1 = 6 nut i łuk (lewy koniec)

Wydzielona szesnastka w KJ i KK

EZTU = 6 nut i lewy koniec łuku, bez wiązania

Duża główka nutowa w KB

EZnieU1 nuty bez laseczki w górę + EZnieU lewy koniec łuku

Mała główka nutowa w WL

EZnieU nuty i lewy koniec łuku

W tekście głównym podajemy pierwsze a1 jako wydzieloną szesnastkę zgodnie z notacją [A2] (→KJ,KK). Ćwierćnuta w A1 przekazuje raczej ideę brzmieniową, zaakcentowana szesnastka w [A2] – instrukcję jej realizacji. Uproszczenia zapisu w KB i WL to dowolne adiustacje.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Bałakiriewa

notacja: Skróty pisowni i inne

Brakujące oznaczenia na źródłach: A1, KJ, KK, KB, WL