


|
Wydzielona ćwierćnuta w A1 !!! miniat: wycinek, ta nuta z małym otoczeniem, tylko górna 5-linia; EZnieU1 = 6 nut i łuk (lewy koniec) |
|
|
Wydzielona szesnastka w KJ i KK EZTU = 6 nut i lewy koniec łuku, bez wiązania |
|
|
Duża główka nutowa w KB EZnieU1 nuty bez laseczki w górę + EZnieU lewy koniec łuku |
|
|
Mała główka nutowa w WL EZnieU nuty i lewy koniec łuku |
W tekście głównym podajemy pierwsze a1 jako wydzieloną szesnastkę zgodnie z notacją [A2] (→KJ,KK). Ćwierćnuta w A1 przekazuje raczej ideę brzmieniową, zaakcentowana szesnastka w [A2] – instrukcję jej realizacji. Uproszczenia zapisu w KB i WL to dowolne adiustacje.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Bałakiriewa
notacja: Skróty pisowni i inne