A1
Tekst główny
A1 - Autograf roboczy
KJ - Kopia Jędrzejewiczowej
KK - Kopia Kolberga
KB - Kopia Bałakiriewa
WL - Pierwsze wydanie
porównaj
  t. 17-20

Akcent długi w t. 19 w A1

!!!   miniat: nic.               EZTU tylko 19

Akcent długi i 3 krótkie w KJ, odczyt dosłowny

EZnieU

4 krótkie akcenty w KK, odczyt dosłowny

EZnieU2

4 akcenty długie w KJ i KK, interpretacja kontekstowa

EZTU

Krótkie akcenty w t. 19-20 w KB

EZnieU tylko 19-20

Akcent długi i 2 krótkie w t. 18-20 w WL

EZTU 18 + EZnieU 19-20

Tylko pierwszy z czterech akcentów wpisanych w tych taktach w [A2] (→KJ,KK) można na podstawie KJ zakwalifikować jako niewątpliwy akcent długi. Trzy pozostałe mają w tej kopii kształt krótkich akcentów, jednak konfrontacja z charakterystycznie przesuniętymi znakami w KK prowadzi do wniosku, że w [A2] były to najprawdopodobniej akcenty długie. W KK znaki w t. 17-18 przesunięte są tak bardzo, że bez pomocy KJ trudno zgadnąć, co piszący miał na myśli (być może dlatego oba pominięto w KB, a pierwszy z nich także w WL).

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 6-7

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.