op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
WN 37, Lento con gran espressione
Nie ulega wątpliwości, że łuki w A1, KJ, KK i WL mają obejmować nieregularną grupę drobnych nut, wypełniającą 2. połowę każdego z tych taktów. W rękopisach nie zostało to jednak dokładnie zapisane, tak iż tylko niektóre łuki rzeczywiście sięgają od pierwszej do ostatniej nuty (t. 59 w A1 i 57 w KJ i KK). Pozostałe są krótsze, czasem o jedną nutę, ale w skrajnym wypadku – t. 58 w KJ – pod łukiem znalazło się tylko 12 z 35 szesnastek. Niedokładności te odtwarzamy tylko w transkrypcjach graficznych poszczególnych źródeł.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A, Niedokładności KJ, Niedokładności KK
notacja: Łuki
