i > w 
i > w 
Akcent w t. 30 jest w KJ i KK wyraźnie krótszy niż znak w t. 29, toteż interpretujemy je jako akcent długi i krótki. Jest to zgodne z kontekstem harmonicznym i rytmicznym akcentowanych nut – e2 w t. 29 tworzy pełne napięcia opóźnienie, podczas gdy dis2 w t. 30 jest tylko taneczną synkopą. W KB i WL znak w t. 29 odtworzono jako widełki diminuendo, przy czym w WL wydłużono go tak, by wypełniał całą 2. połowę taktu (por. t. 23-24).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Zakresy widełek dynamicznych, Adiustacje Bałakiriewa, Adiustacje WL
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
