|
|
!!! miniat: ta co 31. EZnieU = końcówka łuku + lewy koniec długiego od szesnastki (to niezrobione, ale z pokrojeniem tego łuku gdzieś w połowie nie będzie żadnych problemów, bo różnice zasięgów na obu końcach są małe) |
|
|
Ciągły łuk w Wn1 lewy koniec TGTU (na miniaturze dać jak w TGTU także w t. 66, chociaż tam w Wn1 nie ma łuku) |
|
|
Nowy łuk w Wn2 tu na miniaturze w t. 66 bez łuku. EZnieU1 = lewy koniec od 1. ósemki |
Tak jak w poprzednich, analogicznych miejscach, w tekście głównym podajemy oparty na [A2] łuk Wn1. W Wn2 takt ten rozpoczyna stronę i początek łuku przesunięto nad 1. ósemkę, tak by nie kontynuował poprzedniego (uproszczona, błędna adiustacja – patrz t. 65-66).
Patrz t. 11
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wn, Adiustacje Wn
notacja: Łuki