|
|
Bez łuku w Afrag !!! miniat: Corel 3. miara 12 + cały 13, tylko dolna 5-linia; tu w t. 12 Gis, w 13 pusta pięciolinia. Tu bez kliszy |
|
|
EZTU = końcówka 12 + lewy koniec 13 |
|
|
Łuk od t. 13 w Wn EZnieU lewy koniec (t. 12 nic) |
|
|
2 łuki w Wa EZnieU1 12-13 + EZnieU lewy koniec 13 |
W tekście głównym przyjmujemy niewątpliwie autentyczny łuk A1, zapisany w ten sam sposób w t. 36-37 (t. 68-69 są oznaczone jako powtórzenie t. 12-13). Autentyczność łuku Wn nie jest natomiast całkiem pewna, gdyż sztycharz mógł źle zinterpretować notację [A2], np. z powodu przejścia na nową linię w rękopisie lub innej niedokładności zapisu. W rozpoczynającej się od 3. miary t. 12 prostej, akordowej fakturze taka zmiana – w stosunku do A1 – frazowania l.r. wbrew łukowi pr.r. wydaje się nie do pomyślenia. W kończącym się na t. 12 Afrag nie ma łuków l.r.
W Wf początek łuku w t. 12, ostatnim w linii tekstu, umieszczony jest pod pięciolinią, zaś jego kontynuacja w następnych taktach – nad. Ten nielogiczny zapis interpretujemy zgodnie z A1 jako ciągły łuk, natomiast w Wa każdą część łuku odtworzono jako kompletny, osobny łuk.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf
notacja: Łuki