Wf1
Tekst główny
Afrag - Autograf fragmentu
A1 - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugie wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 12-36

Półnuta h w Afrag, A1 i Wn

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia, tu Wn1.           EZTU = laska h w dół w t. 12 i 36 (zrobione tylko 12)

Półnuta z kropką w Wf (→Wa)

EZnieU + EZnieU1

Zdaniem redakcji, przedłużenie punktem półnuty h w t. 12 i 36 nie ma uzasadnienia muzycznego ze względu na przeniesienie tego składnika w ostatnim akordzie oktawę wyżej i brak bezpośredniej kontynuacji tenorowego planu brzmieniowego. Jest to najprawdopodobniej adiustacja sprowokowana dwugłosową notacją decymy G-h w A1 (→WfWa), która sprawia wrażenie metrycznie niekompletnej (w Wn Chopin zapisał już decymę jednogłosowo). Podobne różnice pojawiają się też w analogicznym t. 68.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf, Adiustacje Wf

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Muzeum Fryderyka Chopina, Warszawa