Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 1, t. 1-36
s. 1, t. 1-36
s. 2, t. 37-72
s. 3, t. 73-104
Tekst główny
Tekst główny
Afrag - Autograf fragmentu
A1 - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugie wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Afrag - Autograf fragmentu
A1 - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugie wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 11

Łuki rozdzielone w Afrag i A1 (→WfWa)

!!!   miniat: wycinek, od półnuty 10 do h-g1 w t. 11, tylko górna 5-linia.                       EZnieU = łuk 9-11 + lewy koniec 11-12

Ciągły łuk w Wn

EZTU = lewy kawał

W A1 łuk rozpoczęty w t. 9 dochodzi niewątpliwie do 1. ósemki t. 11, mimo drobnej niedokładności zapisu – w t. 10 (na końcu linii) łuk nie wykracza wprawdzie poza kreskę taktową, ale w t. 11 wpisane jest jego dokończenie. Rozdzielone łuki obu zachowanych rękopisów mogą być tu uważane za równorzędny wariant, podobnie jak w t. 7 i dalszych powtórzeniach tej frazy. W tekście głównym podajemy ciągły łuk [A2] (→Wn).

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A, Niepewna kontynuacja łuku

notacja: Łuki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Afrag, A1, Wf1, Wf2, WfD, Wn1, Wn2, Wa1