t. 350
Zakończenie łuku A, odczyt dosłowny !!! miniat: wycinek, t. 350 i początek 351, tylko dolna 5-linia. EZnieU, prawy koniec łuku + Ped |
||
Łuk do H w A, możliwa interpretacja EZnieU1 prawy koniec + Ped |
||
Łuk do e w A, interpretacja kontekstowa (→KF→Wn, →Wf→Wa) EZTU, prawy koniec + Ped |
||
2 łuki w A, inna interpretacja EZTU (prawy koniec + Ped) + łuk EZnieU2 |
Łuk A jest trudny do interpretacji – urywa się pod 3. ćwierćnutą, co nie wskazuje jasno na moment jego zakończenia. Proponujemy kilka możliwości, do tekstu głównego wybierając tę, która jest najbliższa notacji analogicznego miejsca (t. 452). W ten sposób odczytano to również w źródłach opartych bezpośrednio na A – Wf i KF.
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A
notacja: Łuki