|
|
Łuk do gis w A (→KF), odczyt dosłowny (→Wn1) !!! miniat: od 2. miary t. 451 do początku 452, tylko dolna 5-linia, wycinek. EZnieU |
|
|
Łuk do e w A (→KF), interpretacja kontekstowa (→Wf→Wa) i w Wn2 (→Wn3) EZTU |
Łuk w A (→KF) dochodzi do kreski kończącej t. 451, ale jej nie przekracza, tak iż nie jest pewne, czy ma objąć półnutę e w następnym takcie, czy nie. W tekście głównym przyjmujemy tę pierwszą możliwość jako bliższą notacji analogicznych t. 349-350, w których odpowiednia półnuta z całą pewnością jest łukiem objęta. Tak też odczytano ten łuk w Wf (→Wa), natomiast w Wn1 zakończono łuk na ostatnim gis w t. 451.
W Wf łuk rozpoczyna się już pod tercją górnego głosu w t. 450, co jest oczywistą niedokładnością.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A
notacja: Łuki