|
|
!!! miniat: wycinek, t. 758 od 2. miary + 759, tylko pr.r. EZTU = prawy koniec od 757 + łuk 759 |
|
Łuk do końca t. 759 w Wf (→Wa) EZnieU1 = prawy koniec (bez krótkiego łuku 759) |
|
|
Łuk do końca t. 758 w Wn2 (→Wn3) prawy koniec EZnieU + łuk 759 (EZTU) |
W tekście głównym podajemy niebudzące wątpliwości łukowanie A (→KF→Wn1), potwierdzone identycznym zapisem w t. 762-763, a także 718-719. Połączenie dwóch łuków w jeden, co zrobiono w Wf (→Wa), to prawdopodobnie efekt błędnej interpretacji przecięcia się łuków A jako ich połączenia. Rozdzielenie łuków w Wn2 (→Wn3) to dowolna adiustacja ujednolicająca omawiane łuki z tymi, które KF (→Wn) ma w t. 718-719 i 722-723. Tak samo w t. 762-763.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Łuki