


|
!!! miniat: wycinek ten takt, tylko górna 5-linia. Tu pusta klisza |
|
|
g2 w WfSf kaso przed g2, odrobinę rozsunąć 3. i 4. ósemkę, nie ruszając l.r. |
Kasownik obniżający gis2 na g2, wpisany atramentem w WfSf, definiuje wersję, którą zdaniem redakcji można uznać za potencjalnie autentyczny wariant:
- Relacja do poprzedzającego, wstępującego pochodu (w t. 520) nie była przez Chopina traktowana rygorystycznie – por. prawzór tych motywów w t. 53-56, gdzie wznoszącemu się postępowi diatonicznemu odpowiada opadający postęp chromatyczny.
- Powstała figura jest ściśle analogiczna do następnych członów progresji w t. 530 i 534.
- Interwały powstałe pomiędzy dźwiękami przejściowymi a akordowymi w t. 520-521 to kolejno cały ton e2-fis2, półton gis2-a2 i półton h2-c3, taki sam schemat opadających interwałów ma figura w t. 522-523, gdy 4. ósemką jest g2: cały ton h2-a2, półton g2-fis2 i półton e2-dis2.
- Nuta ta ma w tym kontekście wyraźnie przejściowy charakter, nie naruszając poczucia utrwalonej od t. 516 tonacji E-dur.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Autentyczne zmiany i warianty po publikacji, Dopiski WfSf
notacja: Wysokość