Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- …
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- Następna »
t. 469-470
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Tak jak w t. 462, brak łuku to niewątpliwe przeoczenie, uzupełnione tylko w Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||
t. 471
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Zamiast kropki staccato w tekście głównym proponujemy klinik, pojawiający się w podobnych sytuacjach częściej. Zmianę taką wprowadzono także w Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||
t. 474-475
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Znaczne skrócenie widełek w stosunku do analogicznych t. 472-473, nieuzasadnione muzycznie, sugeruje niedokładność notacji. Powodem późniejszego rozpoczęcia znaku mógł być np. brak miejsca w [A] – jeśli Wf wiernie odtworzyło układ graficzny autografu, w omawianych taktach Chopin miał mniej miejsca pod partią l.r. ze względu na skierowanie wszystkich laseczek w dół. Wcześniejsze zakończenie mogło zaś wiązać się z przejściem szesnastek na górną pięciolinię (oba te elementy układu graficznego nie zostały uwzględnione w naszych transkrypcjach). W tekście głównym podajemy więc znak analogiczny do tego w t. 472-473. Podobną zmianę wprowadzono w Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn |
|||||||
t. 475
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Brak akcentu musi tu być uznany za niedopatrzenie – por. bliźniacze frazy tej trójczłonowej progresji (t. 473 i 477). W tekście głównym proponujemy więc akcent długi, zgodnie z interpretacją przyjętą w wymienionych taktach. Akcent (krótki) dodano w Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn |
|||||||
t. 478
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Trudno przypuszczać, by Chopin chciał objąć łukiem tylko jedną triolę w tym takcie. Najprawdopodobniej notacja [A] była niejasna (np. wskutek kreśleń) lub zaszło tu jakieś nieporozumienie przy korekcie. Łuk Wn1 (→Wn2) to zapewne pomyłkowo przesunięty łuk Wf, a pominięcie go w Wn3 miało przypuszczalnie na celu eliminację wyraźnie błędnego znaku. Zdaniem redakcji obecność łuku w Wf dowodzi, że Chopin nie zamierzał tu wprowadzać jakichś subtelniejszych efektów artykulacyjnych, toteż w tekście głównym przedłużamy łuk Wf, tak by objął cały pasaż. Dodatkowym argumentem za słusznością takiego rozwiązania są też liczne przykłady przedłużania łuków w korekcie Wf, np. w t. 493 czy 496. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- Następna »