Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 469-470

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez łuku w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: ta co obok.                    Tu pusta klisza 

Łuk nad triolą w Wn3

EZnieU2

Dłuższy łuk proponowany przez redakcję

TGTU

..

Tak jak w t. 462, brak łuku to niewątpliwe przeoczenie, uzupełnione tylko w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 471

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Kropka w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

EZnieU

Klinik w Wn3

..

Zamiast kropki staccato w tekście głównym proponujemy klinik, pojawiający się w podobnych sytuacjach częściej. Zmianę taką wprowadzono także w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 474-475

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

​​​​​​​ w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: od szesnastki Fis do cis1 (4 triole), tylko dolna 5-linia.               EZnieU

​​​​​​​ w Wn3

TGTU

..

Znaczne skrócenie widełek ​​​​​​​ w stosunku do analogicznych t. 472-473, nieuzasadnione muzycznie, sugeruje niedokładność notacji. Powodem późniejszego rozpoczęcia znaku mógł być np. brak miejsca w [A] – jeśli Wf wiernie odtworzyło układ graficzny autografu, w omawianych taktach Chopin miał mniej miejsca pod partią l.r. ze względu na skierowanie wszystkich laseczek w dół. Wcześniejsze zakończenie mogło zaś wiązać się z przejściem szesnastek na górną pięciolinię (oba te elementy układu graficznego nie zostały uwzględnione w naszych transkrypcjach). W tekście głównym podajemy więc znak ​​​​​​​ analogiczny do tego w t. 472-473. Podobną zmianę wprowadzono w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn

t. 475

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaku w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic.                 Tu pusta klisza 

Krótki akcent w Wn3

Akcent długi proponowany przez redakcję

..

Brak akcentu musi tu być uznany za niedopatrzenie – por. bliźniacze frazy tej trójczłonowej progresji (t. 473 i 477). W tekście głównym proponujemy więc akcent długi, zgodnie z interpretacją przyjętą w wymienionych taktach. Akcent (krótki) dodano w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn

t. 478

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuk nad triolą w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 3 ósemki, tylko górna 5-linia, bez fz.      Tu EZnieU

Łuk od e4 w Wn1 (→Wn2)

3 nuty od e4 EZnieU1

Bez łuku w Wn3

Łuk proponowany przez redakcję

TGTU

..

Trudno przypuszczać, by Chopin chciał objąć łukiem tylko jedną triolę w tym takcie. Najprawdopodobniej notacja [A] była niejasna (np. wskutek kreśleń) lub zaszło tu jakieś nieporozumienie przy korekcie. Łuk Wn1 (→Wn2) to zapewne pomyłkowo przesunięty łuk Wf, a pominięcie go w Wn3 miało przypuszczalnie na celu eliminację wyraźnie błędnego znaku. Zdaniem redakcji obecność łuku w Wf dowodzi, że Chopin nie zamierzał tu wprowadzać jakichś subtelniejszych efektów artykulacyjnych, toteż w tekście głównym przedłużamy łuk Wf, tak by objął cały pasaż. Dodatkowym argumentem za słusznością takiego rozwiązania są też liczne przykłady przedłużania łuków w korekcie Wf, np. w t. 493 czy 496.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn