mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 178

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez łuku w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.            Tu pusta klisza 

Łuk w Wn3

TGTU
..

W tekście głównym dodajemy łuk obejmujący charakterystyczny, dwunutowy motyw, grany przez I skrzypce. Łuk znajduje się w analogicznym t. 422, a także we wszystkich podobnych taktach – t. 170, 186, 414 i 430. Łuk dodano także w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 179

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

Przed pierwszym akordem nie ma w Wf (→Wa) znaków chromatycznych. Środkową nutę należałoby więc odczytywać jako dis1. Oczywisty w tym kontekście błąd – d1 występuje przez cały poprzedni takt, a d2(3) w 2. połowie omawianego taktu – poprawiono w Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy powtórzone Wa

t. 179-181

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Krótkie łuki w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: taka jak w pr.r., tylko z dolną pięciolinią, bez palcowania.                       EZnieU = 2 dolne łuki

Podwójne łuki w Wn3

EZnieU + EZTU

Długi łuk proponowany przez redakcję

EZTU
..

W tekście głównym podajemy dłuższy łuk, odpowiadający temu, który Chopin dodał w pr.r., najprawdopodobniej korygując Wf. W Wn3 również dodano ten łuk, zachowując jednak krótsze, przypuszczalnie pierwotne łuki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 181

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf nie ma  obniżającego dis2 na d2. Oczywisty brak uzupełniono w pozostałych wydaniach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 182

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Różne łuki w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: 3 ósemki, obie pięciolinie, zwężone.               Tu EZnieU (łuk pr.r.)

Jednakowe łuki w Wa i Wn3

EZTU
..

Łuki Wf (→Wn1→Wn2), są z pewnością niedokładne, gdyż łuk pr.r. rozpoczyna się od ósemki, a łuk l.r. od szesnastki. Która wersja jest właściwa, nie jest jednak oczywiste. Porównanie wszystkich analogicznych taktów (t. 174, 182, 190, 204, 418, 426, 434 i 448) pokazuje, że statystycznie wyraźnie przeważają łuki rozpoczynające się od szesnastek – na 15 łuków (w t. 174 nie ma łuku w l.r.) 11 rozpoczyna się w ten właśnie sposób, a tylko 3 biegną już od ósemki (w t. 174 łuk pr.r. można interpretować na dwa sposoby). Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym podajemy łuki od szesnastki. Tak też zinterpretowano to w Wa i Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn