op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 11, Koncert e-moll, cz. II
|
!!! miniat: ostatnia szesnastka 1. połowy taktu i 1. triola drugiej, tylko górna 5-linia. TGTU = puste |
|
|
cis2 przetrzymane w Wa łuczek przetrzymujący cis2 |
Przetrzymanie cis2 miało przypuszczalnie na celu rytmiczne upodobnienie 2. połowy tego taktu do bliźniaczego pasażu w 1. połowie t. 111. Palcowanie dopisane w WfS dowodzi, że nutę na początku pasażu należy powtórzyć, a wersja Wa to dowolna ingerencja adiustatora.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa
notacja: Rytm
