Odczytanie szkicowego wpisu w WfD jest w znacznym stopniu hipotetyczne – zapisane są tylko 3 główki nutowe na liniach dodanych, bez laseczek ani wiązań. Nie wiadomo więc, w jakim rytmie należy je wykonać, a wątpliwości budzi także ich wysokość, gdyż tylko środkowa z nich jest wyraźnie zapisanym cis3. Przedstawiamy najbardziej prawdopodobne odczytanie, oparte na następujących przesłankach:
- szkicowość zapisu sugeruje figurę łatwą do zapamiętania, oczywistą, np. powtarzane nuty;
- gdyby wpisujący te nuty miał na myśli wykonanie ich jeszcze przed końcem pasażu l.r., mógł z łatwością wpisać je w odpowiednim miejscu (wcześniej). Trudno było natomiast zmieścić je jeszcze przed cis3 na 4. mierze taktu, ale już po półnucie l.r. Przemawia to za umiejscowieniem proponowanym przez redakcję;
- wariant najprawdopodobniej realizujący podobną ideę, zapisany ósemkami, znajduje się w WfH.
Zdaniem redakcji, takiego umiejscowienia powtarzanych cis3 – bezpośrednio przed kończącą takt triolą – nie wyklucza także pisownia WfH, co proponujemy jako alternatywne odczytanie tego źródła. Żadnego z wariantów opisanych w tej uwadze nie można oczywiście łączyć z dosłownym odczytaniem wpisu WfH, przypadającym na 1. połowę taktu.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfD, Autentyczne zmiany i warianty po publikacji, Dopiski WfH
notacja: Wysokość