mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Poprawki A

t. 89

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Atut Chopin początkowo wpisał nad pierwszymi akordami określenie tenuto, z którego jednak ostatecznie zrezygnował.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A

t. 93

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Określenie con forza zastąpiło w Atut pierwotne .

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A

t. 134

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

a na 1. mierze taktu w Atut

!!!   miniat: ten takt, obie pięciolinie.               EZnieU

a na 3. mierze w Wf (→Wn,Wa)

EZnieU1

a na 1. i 3. mierze proponowane przez redakcję

EZTU
..

W Atut widoczne są tu ślady poprawek (skrobań), w wyniku których atrament uległ gdzieniegdzie rozlaniu, tak iż nie jest jasne, co właściwie jest zapisane na górnej pięciolinii. Ponieważ jednak te elementy, które widać wyraźnie, dokładnie odpowiadają partii orkiestry Wfork (→Wnork), tę właśnie wersję przyjmujemy za tekst Atut. Z kolei tekst wydań, wyraźnie odmienny, nie nosi w Wf śladów korekt w druku, co jednak nie oznacza, że żadnych nie było – dodanie elementu, np. nuty mogło nie pozostawić żadnego śladu. Zdaniem redakcji, możliwy jest np. następujący scenariusz – sztycharz Wf przeoczył punktowaną półnutę a na dolnej pięciolinii, co Chopin skorygował, dodając ćwierćnutę a na 3. mierze taktu. Obie wersje źródłowe można uważać za zamierzone przez Chopina. Biorąc zaś pod uwagę prawdopodobnie najpewniejsze elementy obu wersji – uderzenia a na 1. i 3. mierze taktu, w tekście głównym proponujemy wersję uwzględniającą je oba.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Autentyczne korekty Wf

t. 137-138

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Akcent długi w t. 137 to przemyślana decyzja Chopina – widoczne ślady poprawek (skrobania) sugerują, że początkowo kompozytor wpisał znak  prowadzący do akordu w następnym takcie. Także głosy orkiestrowe mają akcent w t. 138 (skrzypce i wiolonczele) lub właśnie  (kontrabasy).

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Akcenty długie , Poprawki A