mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 36

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk od f2 w Atut i Wn3

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez cresc.            TGTU

Łuk od h1 w Wf (→Wn1→Wn2)

zacząć ósemkę wcześniej niż TGTU

Łuk od c2 w Wa

Od początku taktu = EZnieU1
..

Łuk Wf (→Wn1→Wn2) jest postawiony niestarannie – początek łuku umieszczony jest na wysokości górnego głosu, ale wypada nad 2. ósemką taktu. Za tekst tych wydań przyjmujemy najprostsze odczytanie, od ósemki h1. Wersję tę zadiustowano zarówno w Wa, jak i w Wn3, w tym ostatnim zgodnie z Atut.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 39-40

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk do t. 40 w Atut (→Wf→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: 4 ostatnie ósemki t. 39 + 1. ósemka t. 40, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.                    Tu łuk do a2 w t. 40 (5 ósemek)

Krótszy łuk w Wn3

TGTU
..

Łuk Atut, obejmujący pierwotnie tylko 4 ósemki (jak w następnych taktach) był prawdopodobnie przedłużany. Zdaniem redakcji, nie jest jednak pewne, czy krótka, zygzakowata linia została dopisana celowo – w ten sposób mógłby wyglądać ślad po niezamierzonym dotknięciu pióra. Możliwe również, że Chopin chciał przedłużyć ten łuk, jednak zawahał się pisząc i ostatecznie zrezygnował z dłuższych łuków – żaden z dalszych łuków nad podobnymi motywami nie został przecież przedłużony. Przekonani, że wszystkie motywy w t. 39-44 powinny być wykonane w podobny sposób, w tekście głównym proponujemy nieprzedłużony łuk. Rozwiązanie to przyjęto także w Wn3, przypuszczalnie na podstawie porównania z następnymi taktami.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 45

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk od 2. szesnastki w Atut, odczyt dosłowny

!!!   miniat: 6 szesnastek, tylko górna 5-linia, bez ff.            Tu lewa połowa łuku (mniej więcej) EZnieU

Łuk od 1. szesnastki w Wf (→Wn,Wa)

lewa połowa EZTU
..

Rozpoczęcie łuku Atut od 2. szesnastki, mimo że powtórzone następnie w t. 47, wydaje się niedokładnością zapisu. Zapis taki sugerowałby bowiem oddzielenie artykulacyjne 1. szesnastki tremolanda, co jest z pianistycznego punktu widzenia niezręczne. Z tego względu w tekście głównym podajemy interpretację przyjętą w Wf (→Wn,Wa). Dosłowne odczytanie Atut ma wszakże pewne zalety, jeśli traktować łuk jako znak frazowy – podkreśla graficznie motyw górnego głosu, h2-ais2.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 46-47

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuki Atut, odczyt dosłowny

!!!   miniat: 3. grupa w t. 46 i 1. grupa 47, tylko górna 5-linia.                    Tu EZTU 46 (prawy koniec łuku) + łuk 47-48 od 2. szesnastki (na wzór EZnieU w 45)

Łuki Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

prawy koniec 46 do 1. szesnastki w t. 47 + łuk 47-48 jak w war_11

Łuki w Wn3

TGTU (prawy koniec 46 = war. 11; łuk 47-48 od 1. szesnastki taktu)
..

Odczytanie łuków Atut przez sztycharza Wf (→Wa,Wn1→Wn2) można uznać za usprawiedliwione, gdyż notacja rękopisu jest najprawdopodobniej niedokładna. W tekście głównym podajemy inną interpretację Atut, opartą na założeniu, że podobnie wyglądające początki łuków w t. 45 i 47 oznaczają to samo – łuki od początku szesnastkowego tremolanda (por. jednak uwagę w t. 45). Rozwiązanie to przyjęto w Wn3.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 48-49

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wa dodano łuk łączący oktawy Fis-fis i H1-H, z pewnością przez analogię z t. 46-47.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa