Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 434

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf (→Wa1,Wn1Wn2) 1. ósemka nie jest objęta przenośnikiem oktawowym. Tę oczywistą pomyłkę sprostowano w Wa2 (→Wa3) i Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 434-435

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf nie ma  podwyższającego d2 na dis2 w t. 434 ani d1 na dis1 w t. 435. Pierwszy z tych znaków formalnie nie jest potrzebny ze względu na błędny zapis seksty na początku taktu, toteż uzupełniono go dopiero w Wn3 i Wa2 (→Wa3) wraz z poprawką tego błędu. Znak w t. 435 dodano od razu w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn

t. 435-436

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

fis1 w akordzie w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: ostatnia szesnastka 435 + 1. akord 436, tylko górna 5-linia.             TGTU = fis1 w akordzie

Bez fis1 w akordzie w Wn3

bez fis1, krótsza laska i niżej chorągiewka + łuk przetrzymujący fis (dołem)

..

Celem wprowadzonego w Wn3 przetrzymania fis na przejściu taktów mogło być uniknięcie powtórzenia tej nuty, co upodabnia to miejsce do analogicznych t. 411-412. Trudno natomiast zrozumieć, czym kierował się adiustator tego wydania, usuwając górne fis1 z akordu na początku t. 436.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 436

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Ślady zmian widoczne w Wf dowodzą, że Chopin zmienił notację enharmoniczną akordu – c1 (z ostrzegawczym ) zastąpiło pierwotne his1. Za tą zmianą poszły przypuszczalnie następne – usunięto kasowniki ostrzegawcze przed szesnastką c1 w t. 436 i c2 w t. 437. Wszystkie te znaki są po t. 434-435 w zasadzie niepotrzebne, świadczą jednak, że panująca przynajmniej od t. 324 tonacja H-dur wywołała u kompozytora potrzebę wyraźnego zasygnalizowania rozpoczynającego się w omawianych taktach powrotu do e-moll.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Korekty enharmonii , Ostatni znak przykluczowy

t. 436-437

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuki Wf (odczyt dosłowny→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: ostatnia grupa szesnastek 436 + ósemka 437, tylko dolna 5-linia.                     prawa część do A + drugi łuk od A (EZnieU, prawa część w przybliżeniu, ale jej koniec powinien być właśnie tam; drugi łuk jak widać)

Prawdopodobna interpretacja łuków Wf

prawy koniec jak war.11 + drugi łuk EZnieU1

Łuki Wf (interpretacja kontekstowa) i Wn3

EZTU 

..

Moment podziału łuków jest w Wf niejasny – łuki w zasadzie zazębiają się nad A, ale kształt łuków sugeruje raczej interpretację określoną przez nas jako prawdopodobna. Z kolei łuki w analogicznych miejscach wskazują na podział łuku przed przedostatnią szesnastką.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn