Wysokość
- « Poprzednia
- 1
- …
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- …
- 54
- Następna »
t. 434
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Wf (→Wa1,Wn1→Wn2) 1. ósemka nie jest objęta przenośnikiem oktawowym. Tę oczywistą pomyłkę sprostowano w Wa2 (→Wa3) i Wn3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa |
||||||
t. 434-435
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Wf nie ma podwyższającego d2 na dis2 w t. 434 ani d1 na dis1 w t. 435. Pierwszy z tych znaków formalnie nie jest potrzebny ze względu na błędny zapis seksty na początku taktu, toteż uzupełniono go dopiero w Wn3 i Wa2 (→Wa3) wraz z poprawką tego błędu. Znak w t. 435 dodano od razu w Wn i Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn |
||||||
t. 435-436
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Celem wprowadzonego w Wn3 przetrzymania fis na przejściu taktów mogło być uniknięcie powtórzenia tej nuty, co upodabnia to miejsce do analogicznych t. 411-412. Trudno natomiast zrozumieć, czym kierował się adiustator tego wydania, usuwając górne fis1 z akordu na początku t. 436. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
||||||
t. 436
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Ślady zmian widoczne w Wf dowodzą, że Chopin zmienił notację enharmoniczną akordu – c1 (z ostrzegawczym ) zastąpiło pierwotne his1. Za tą zmianą poszły przypuszczalnie następne – usunięto kasowniki ostrzegawcze przed szesnastką c1 w t. 436 i c2 w t. 437. Wszystkie te znaki są po t. 434-435 w zasadzie niepotrzebne, świadczą jednak, że panująca przynajmniej od t. 324 tonacja H-dur wywołała u kompozytora potrzebę wyraźnego zasygnalizowania rozpoczynającego się w omawianych taktach powrotu do e-moll. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Korekty enharmonii , Ostatni znak przykluczowy |
||||||
t. 436-437
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Moment podziału łuków jest w Wf niejasny – łuki w zasadzie zazębiają się nad A, ale kształt łuków sugeruje raczej interpretację określoną przez nas jako prawdopodobna. Z kolei łuki w analogicznych miejscach wskazują na podział łuku przed przedostatnią szesnastką. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- …
- 54
- Następna »