Zagadnienia : Poprawki A
t. 50-51
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Krótszy łuk w Atut (→Wf→Wn1→Wn2) to pierwotne oznaczenie. Oba łuki w poprzedniej figurze również początkowo obejmowały tylko grupy trzech ósemek, zostały jednak następnie przedłużone przez Chopina. Łuk l.r. w omawianych taktach, pisany jako ostatni, obejmuje już cały, czteronutowy motyw. Pozostawienie łuku pr.r. bez przedłużenia jest niewątpliwym niedopatrzeniem kompozytora. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Poprawki A , Adiustacje Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
||||||||
t. 60-61
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Łuk w Atut sięga oktawy E1-E i był w tym celu przedłużany. Jednak po napisaniu 1. połowy t. 61 Chopin ją skreślił, aby zmienić sposób zanotowania partii pr.r. Omawiany łuk wprawdzie nie został zakreślony, ale w napisanym na nowo t. 61 dokończenie łuku nie zostało powtórzone, co tłumaczy jego krótszy zasięg w wydaniach. Dodanie w Wa osobnego łuku dla górnych nut oktaw jest z pewnością adiustacją wydawcy. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek |
||||||||
t. 61
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Chopin stopniowo kształtował notację partii pr.r. w pierwszej części tego taktu. Początkowo próbował zapisać "legato harmoniczne" – przetrzymywanie palcami tworzących figurację składników akordu – za pomocą wartości rytmicznych: lub . Jeszcze w Atut pisownia ta została uproszczona, a przetrzymania wskazane określeniem legato. W korekcie Wf (→Wn,Wa) kompozytor wprowadził maksymalnie klarowną, dwugłosową notację i zmienił legato na legatiss. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 84
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Akompaniament w tym takcie podlegał w Atut ewolucji, o czym świadczą skreślone, lecz możliwe do odczytania, wcześniejsze wersje. Zdaniem redakcji, można wyróżnić w sumie trzy etapy, z których ostatni został zaakceptowany jako wersja ostateczna. Przedstawione poniżej rekonstrukcje wcześniejszych wersji są do pewnego stopnia hipotetyczne – zmiany rysunku figuracji nie budzą wątpliwości, ale przydział do poszczególnych wersji przedłużeń niektórych nut (legato harmoniczne) nie jest pewny: kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A |
||||||||
t. 86
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Skreślona w Atut półnuta gis1-gis2 to zapewne konsekwencja pomyłki Chopina, który rozpoczynając nową stronę rękopisu, zaczął pisać pierwszy takt tematu. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A |