Wysokość
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 54
- Następna »
t. 12
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Atut ma w partii l.r. jedynie przy dis w 1. oktawie. W Wf dodano przy dolnej nucie tej oktawy, a w pozostałych wydaniach także przy dis1. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A |
|
t. 13-15
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Przy pierwszym pojawieniu się trzech pięcionutowych, opadających motywów zwraca uwagę niezgodność między autentycznym wyciągiem fortepianowym, zawartym w Atut (→Wf→Wn,Wa), a głosami orkiestrowymi Wfork (→Wnork). Zdwojenia w górnej oktawie występują bowiem dopiero w motywie na przejściu t. 15-16, gdzie są realizowane przez I skrzypce, altówki i wiolonczele. W 2. połowie t. 13 gra tylko pierwszy flet, kolejne dwie nuty flety unisono, a powtórzenie motywu w t. 14-15 – pierwszy fagot. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne |
|
t. 14-18
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W t. 14-15 i 18-19, zgodnie z Atut (→Wf→Wn,Wa) podajemy sam głos melodyczny. W partii orkiestry zestawionej z głosów Wfork (→Wnork) występuje tu jeszcze tło harmoniczne smyczków (cis1-g1-e2). Patrz t. 499. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne |
|
t. 14
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W tekście głównym – idąc za Wn – dodajemy kasowniki ostrzegawcze przed h1 i h2. Drugi z nich dodano także w Wa2 (→Wa3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|
t. 18
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W tekście głównym dodajemy kasowniki ostrzegawcze przed h1 i h2. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 54
- Następna »