Przy pierwszym pojawieniu się trzech pięcionutowych, opadających motywów zwraca uwagę niezgodność między autentycznym wyciągiem fortepianowym, zawartym w Atut (→Wf→Wn,Wa), a głosami orkiestrowymi Wfork (→Wnork). Zdwojenia w górnej oktawie występują bowiem dopiero w motywie na przejściu t. 15-16, gdzie są realizowane przez I skrzypce, altówki i wiolonczele. W 2. połowie t. 13 gra tylko pierwszy flet, kolejne dwie nuty flety unisono, a powtórzenie motywu w t. 14-15 – pierwszy fagot.
Inne tego typu rozbieżności – patrz t. 15-19 i 33.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne
notacja: Wysokość