Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 281

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfD

!!!   miniat: 2. grupa, tylko górna 5-linia.                TGTU

Palcowanie wpisane do WfH

jak TGTU, tylko bez dwójki w środku

Bez palcowania lekcyjnego

..

Palcowanie wpisane przez Chopina w WfD i WfH są zgodne. W tekście głównym uwzględniamy dokładniejsze wskazówki WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Dopiski WfH

t. 288

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

h3 w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: od 3. do 8. szesnastki, tylko górna 5-linia.         tr puste;                   red = 4. szesnastka h3 = EZnieU2

a3 w Wn3

TGTU

..

T. 288 i 304 są powtórzeniem – odpowiednio zmodyfikowanym, poprzedzających je t. 287 i 303. Z tych 4 taktów tylko t. 288 ma jako najwyższą nutę h3, co nasuwa myśl o prawdopodobnej pomyłce. Z tego względu w tekście głównym proponujemy a3, jak w pozostałych taktach. Poprawkę taką wprowadzono już w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 288

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Środkowa część taktu – od 3. do 8. nuty – zapisana jest w Wf (→Wa) z użyciem przenośnika oktawowego. W Wn1 (→Wn2) znak przenośnika pominięto, przez co odpowiedni fragment wydaje się zapisany oktawę niżej. Pomyłkę sprostowano w Wn3, przenosząc nuty na właściwą wysokość, tak jak to we wszystkich wydaniach zapisano w analogicznym t. 304.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 288

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Jako 8. szesnastkę Wn1 (→Wn2) ma dis2. Jest to wynik nałożenia się dwóch błędów – braku przenośnika oktawowego (patrz wcześniejsza uwaga) i błędu tercjowego, o którym przekonuje porównanie z analogicznymi t. 287 i 303-304. Błędy poprawiono w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn

t. 290

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

dis2 w Wf (→Wn1)

!!!   miniat: ta miara, tylko górna 5-linia, bez wideł.                   dis2 zamiast h1 na 3. mierze

h2 w Wa, Wn2 (→Wn3) i WfD

TGTU

..

Występująca w Wf (→Wn1) wersja z dis2 jako 10. szesnastką jest niemal na pewno błędna. Dowodzi tego porównanie z analogicznymi t. 289 i 305-306, a także wskazana zapewne przez Chopina poprawka w WfD. Odpowiednie poprawki wprowadzono także w Wa i Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn