mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wf

t. 606

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf ostatnia nuta pr.r. ma wartość szesnastki, co nie zgadza się z poprzedzającą ją pauzą trzydziestodwójkową. Poprawiamy ten błąd w narzucający się sposób, skracając tę nutę do wartości trzydziestodwójki. Tak samo zadiustowano to miejsce w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 607

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Kwinta w Wf, odczyt dosłowny

!!!   miniat: początkowy fragment tego taktu, tylko górna 5-linia, bez napisu.               EZnieU (nutka i sempre stretto )

Sama półnuta w Wn

sempre stretto EZTU

Przednutka i półnuta w Wa

EZTU

Przednutka krótka – alternatywna propozycja redakcji
..

Niejasna i najprawdopodobniej błędna notacja Wf miała przypuszczalnie wyglądać tak, jak dwa takty później – półnuta d2 poprzedzona przednutką a2. Tę narzucającą się interpretację przyjmujemy do tekstu głównego; zastosowano ją już w Wa. Natomiast wersja Wn może być wersją pierwotną, uzupełnioną przez Chopina w ostatniej korekcie Wf. Jako dopuszczalny wariant podajemy przednutkę krótką – patrz t. 609.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Autentyczne korekty Wf

t. 615

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf (→Wn1→Wn2, →Wa1→Wa2) nie ma znaku chromatycznego przed przedostatnią szesnastką. Niewątpliwie tu potrzebny ​​​​​​​dodano dopiero w Wn3 i Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 620

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

c1 w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.                Tu pusta klisza 

cis1 w Wa i Wn3

cis1 proponowane przez redakcję
..

Brak znaku chromatycznego przed 4. szesnastką jest w Wf (→Wn1→Wn2) z pewnością przeoczeniem – w tego typu figurach, opisujących początkową nutę na wzór obiegnika (bardzo u Chopina częstych), dwie najniższe nuty tworzą interwał sekundy małej lub wielkiej, ale nie zwiększonej. Dodajemy jako najbardziej w tym miejscu prawdopodobny (por. np. t. 220). Znak dodano już w Wa i Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 636

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Krzyżyk ​​​​​​​​​​​​​​podwyższający c2 na cis2 znajduje się w Wf (→Wn1→Wn2, →Wa1→Wa2) dopiero przed 4. ósemką dolnego głosu. Zbyt późne wpisanie znaku chromatycznego zdarzyło się Chopinowi kilkakrotnie (np. w Etiudzie F op. 10 nr 8, t. 43). Znak na początku taktu dodano w Wa3 i Wn3, ale tylko w Wn3 usunięto niepotrzebny w tej sytuacji ​​​​​​​w połowie taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji