mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wf

t. 543

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez górnego głosu w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.               Tu pusta klisza 

Górny głos w Wn3

EZTU
..

Brak oznaczenia górnego głosu jest oczywiście niedokładnością zapisu. W Wf wysoko umieszczony łuk nad tą figurą sugeruje, że laseczki i wiązanie były tu zaplanowane, lecz zostały przeoczone przez sztycharza, być może w związku z koniecznością skorygowania błędnej nuty (widać ślady usuwania d3 na początku 3. miary taktu). Górny głos uzupełniono w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 548-550

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

2 łuki w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: 7 szesnastek 548 + 1. grupa 549, tylko górna 5-linia, bez wideł.                    łuk nad c2-e2-fis2 548 + łuk nad całym 549 aż do 1. nuty 550

2 łuki w Wa

pierwszy jak w war_11, drugi od a2 548 do 1. nuty 550

1 łuk do końca t. 549 w Wn3

jak TGTU, ale tylko do ostatniej szesnastki 549 (trochę krótszy i bez kawałka w 550)

1 łuk do t. 550 proponowany przez redakcję
..

Łuki Wf są co najmniej niedokładne – łuk w t. 549 (pierwszym w nowej linii) jest kontynuacją nieistniejącego łuku w końcówce t. 548 (w systemie traktujemy ten łuk tak, jak odczytano go w Wn1 – jako rozpoczynający się w t. 549). Porównanie z analogicznymi t. 193-194 pokazuje, o jaki łuk Chopinowi najprawdopodobniej chodziło, wersję tę podajemy w tekście głównym. W Wa, podobnie jak w t. 541-542, uzupełniono łuk w najprostszy sposób – początkowy fragment łuku z t. 549 dodano nad 3. miarą t. 548. W Wn3 oba takty objęto jednym łukiem, nie doprowadzając go jednak do początku t. 550.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 552

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Pominięty w Wf ​​​​​​​ podwyższający c1 na cis1 uzupełniono zarówno w Wn, jak i w Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 555

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

eis2 w Wf

!!!   miniat: ostatnia grupa 555 + 1. szesnastka 556, tylko górna 5-linia.                 EZnieU

e2 w Wn, Wa i WfJ

TGTU
..

Krzyżyk przed ostatnią szesnastką w Wf jest niemal na pewno błędem – dowodzi tego porównanie z analogicznymi t. 196, 200 i 551, wsparte skreśleniem niepotrzebnego znaku w WfJ. Niezręczny postęp eis2-dis2, omijający akordowe e2, zwrócił uwagę adiustatorów zarówno Wn, jak i Wa. Ślady poprawek widoczne w Wf świadczą o korygowaniu omawianej nuty z dis2 na eis2, co pozwala w pewnym stopniu zrozumieć mechanizm błędu – celem korekty było niewątpliwie e2, jednak wraz z główką nutową sztycharz pomyłkowo przeniósł także  (por. Sonatę b op. 35, cz. III, t. 20)​​​​​​.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Dopiski WfJ

t. 561

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf nie ma  podwyższającego c3 na cis3. Tę oczywistą pomyłkę poprawiono w Wn i Wa. Natomiast brak  ​​​​​​​przywracającego g3, w tym kontekście niezbędnego, chociażby w funkcji ostrzegawczej), uzupełniono tylko w Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy powtórzone Wa