op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 11, Koncert e-moll, cz. I
W tekście głównym zachowujemy wersję Wf (→Wn,Wa), mimo że porównanie z analogicznymi t. 75 i 237 sugeruje błąd tercjowy na 3. ósemce taktu – w wersji drukowanej zdwojona nuta prowadząca tworzy przy rozwiązaniu ukryte oktawy równoległe fis-fis1 ⇒ g-g1. Błąd tercjowy należy do najczęstszych błędów wysokościowych – por. np. t. 290 i 308 tej części Koncertu lub t. 73 i 108 części drugiej).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Błąd tercjowy
notacja: Wysokość