Wn1
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 452-453

Łuk E-H1 w źródłach

!!!   miniat: ta, co przy kliniku.                      Tu łuk EZnieU + dokończenie w 453 z obniżonym Ped.

Propozycja redakcji – bez łuku

Ped na normalnej wysokośći (TGTU)

W Wf (→Wa) oznaczenia artykulacji na przejściu tych taktów budzą wątpliwości. Dotyczy to zwłaszcza wewnętrznie sprzecznej kombinacji dwunutowego łuku E-H i klinika nad E – jeden z tych znaków jest najprawdopodobniej błędny:

  • zdaniem redakcji, niepotrzebnym znakiem jest łuk – widząc w podkładzie opatrzoną klinikiem nutę E (na początku t. 452) i łuk odchodzący od niej w stronę kreski taktowej, sztycharz mógł pomyłkowo umieścić lustrzane odbicie tego łuku w omawianym miejscu. Pominięcie łuku daje wersję analogiczną do t. 448-449, co wyraźnie przemawia za tą interpretacją niezależnie od tego, jak faktycznie doszło do powstania wersji Wf;
  • klinik mógł zostać pomyłkowo postawiony nad niewłaściwą nutą. Tak to zinterpretowano w Wn, przenosząc znak na początek t. 453. Wersję tę można uważać za alternatywną interpretację zapisu Wf.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego