Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 303

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Wiązania w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: 2 szesnastki + 2. miara taktu, tylko górna 5-linia, bez akcentu.                              EZnieU (z łukiem)

Wiązania w Wa

EZnieU1 z łukiem

Wiązania w Wn3

EZTU (z łukiem)

..

Zapis pierwszych dwóch szesnastek jest w Wf (→Wn1Wn2) i Wa prawdopodobnie błędny. Wprawdzie ślady poprawek w druku wskazują na korektę tego miejsca, wydaje się jednak, że poprawiano jakiś poważniejszy błąd dotyczący wiązań, a rezultat może być kompromisem pomiędzy intencją Chopina, a wygodą sztycharza. Z tego względu w tekście głównym powtarzamy niebudzącą wątpliwości notację analogicznego t. 287. Identyczną adiustację wprowadzono w Wn3. Odwrócenie kierunku wiązań w Wa, pozornie bez wpływu na sens muzyczny, w tym kontekście może sugerować inny układ głosów niż zapis Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 304

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

a3 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: ta co 288.                          Tu TGTU = a3

h3 jako alternatywna propozycja redakcji

..

W Wf sposób wydrukowania 4. szesnastki nasuwa wątpliwość, czy nie miała ona brzmieć h3, jak większość wydań ma w analogicznym t. 288. Z tego względu uważamy za dopuszczalne, aby jeśli w t. 288 wybrano h3, grać h3 także tutaj.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 304

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuki w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: 2. i 3 miara, tylko górna 5-linia.          EZnieU

Łuk w Wn3

całotaktowy

Łuki proponowane przez redakcję

EZTU

..

Zdaniem redakcji, podział łuku odtworzony w źródłach jest niedokładny, o co nietrudno w takiej konfiguracji. Ewentualne przerwanie legata wymagałoby skrócenia fis3, zapisanego przecież jako ósemka, a zaakcentowanie początku łuku (h2) kłóciłoby się z akcentem długim na następnej nucie, gis2. Dlatego w tekście głównym proponujemy modyfikację tych łuków, eliminującą powyższe wady i potwierdzoną łukiem w analogicznym t. 288. Łuk Wn3 jest z pewnością dowolny, choć możliwy do uzasadnienia jako wzorowany na autentycznym łuku w poprzednim takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 304

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez znaku w Wf (→Wa1Wa2, →Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic                 Tu pusta klisza 

Arpeggio w Wn3 i Wa3

jak TGTU tylko bez nawiasu

[] proponowane przez redakcję

..

Oznaczywszy arpeggio w analogicznym t. 287, Chopin przypuszczalnie uważał je tutaj za oczywiste, toteż w tekście głównym proponujemy uzupełnienie wężyka. Do podobnego wniosku doszli adiustatorzy Wn3 i Wa3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 305-306

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuki w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: jw.                    EZTU bez 1. łuku w nawiasie

Łuki w Wa

EZnieU

Łuki w Wn3

EZnieU1

Łuki proponowane przez redakcję

..

W tekście głównym proponujemy uzupełnienie łuku na 1. mierze t. 305 na podstawie porównania z następnym taktem. Dłuższy łuk w t. 306 to najprawdopodobniej niedokładność Wa. Całotaktowe łuki w Wn3 są przypuszczalnie wzorowane na łuku w t. 289.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn