Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 181-182

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy ostrzegawcze kasowniki przed przednutką d2 w t. 181 i c2 w t. 182.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 181

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Ósemka a2 w Wf (→Wa) i Wn3

!!!   miniat: ostatnia miara, tylko górna 5-linia.             TGTU

Szesnastka h2 w Wn1 (→Wn2)

h2 i bez dodatkowej ósemki

..

Wersja Wn1 (→Wn2) jest z pewnością błędna – por. analogiczny t. 536. Sztycharz musiał pomyłkowo spojrzeć linijkę niżej i wstawił tu końcówkę podobnie wyglądającego t. 185.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 182

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Ćwierćnuta z kropką w Wf (→Wa) i Wn3

!!!   miniat: nic.              TGTU = kropka

Ćwierćnuta h w Wn1 (→Wn2)

Tu pusta klisza 

..

Brak kropki przedłużającej h to z pewnością błąd Wn1 (→Wn2), poprawiony w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 182-183

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: 2 ostatnie szesnastki 182 i ćwierćnuta 183, tylko górna 5-linia.                         TGTU = (2)

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Fontany w Wa

1 nad ostatnim a w 182 + 1 2 pod g1 + 5 nad e2 (EZnieU)

..

Tak jak ostatnia cyfra w t. 141, dwójka wpisana w WfH może być uznana za Chopinowską, toteż uwzględniamy ją w tekście głównym. Implikuje ona palcowanie odmienne od podanego przez Fontanę w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Różnice palcowania , Dopiski WfH

t. 185

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Akord w źródłach (3 nuty)

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia, bez pedału.            Tu pusta klisza 

Alternatywna propozycja redakcji (4 nuty)

dodatkowe h (główka)

..

Akord na ostatniej mierze ma w źródłach trzy dźwięki w t. 185, a cztery w analogicznym t. 540. Zdaniem redakcji, nie daje to jednak pewności, czy Chopin rzeczywiście chciał zróżnicować ten szczegół. Obie wersje dobrze brzmią, kompozytor mógł więc się wahać przy wyborze jednej z nich. To z kolei mogło spowodować kreślenia utrudniające odczytanie [A] lub przypadkowe pominięcie korekty jednego z tych miejsc, co dość często się Chopinowi zdarzało (por. np. Sonatę b op. 35, cz. II, t. 10-11 lub Mazurek g op. 24 nr 1, t. 26-27). W tej sytuacji proponujemy jako dopuszczalny wariant wersję czterodźwiękową tego akordu, umożliwiającą wykonanie w obu miejscach jednakowego tekstu.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne