A
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Późniejszy nakład Wn1
WnT - Egzemplarz z Torunia
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
WfFr - Egzemplarz Franchomme'a
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Późniejszy nakład Wa1
porównaj
  t. 1

Kropka staccato w A

Bez kropki w Wn (→WfWa)

Wariantowa propozycja redakcji

Są w A 4 miejsca (tu i w t. 11, 36 i 57), w których podstawy basowe są opatrzone kropkami. Wydają się one być znakami staccato, jest jednak dziwne, że ani jedna z nich nie została uwzględniona w Wn (→WfWa). Znaki w t. 11 i 36 są umieszczone wyżej niż wynikałoby to z reguł pisowni (dotyczy to zwłaszcza kropki w t. 11), jednak można to położyć na karb poprawek (skrobań), które Chopin robił w tych miejscach.

Kropki staccato nad nutami basowymi spotykamy w podobnych kontekstach wielokrotnie w utworach Chopina, także w zestawieniu z łukami (łuki w t. 1 Nokturnu z pewnością podane są jako wzór i obo­wiązują w całym utworze). Por. np. Etiuda As op. 10 nr 10, t. 1, 7 i 16 lub Ballada f op. 52, t. 2, 4 i 12.

Z drugiej strony, w A podobne kropki są widoczne także w miejscach niezwiązanych z zapisem Nokturnu, np. w t. 11 i 57. Nie można więc wykluczyć przypadkowego charakteru wszystkich lub niektórych z omawianych kropek. Dlatego we wszystkich przypadkach podajemy kropki w nawiasach, jako pozostawione do uznania wykonawcy.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa