WfS
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Późniejszy nakład Wn1
WnT - Egzemplarz z Torunia
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
WfFr - Egzemplarz Franchomme'a
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Późniejszy nakład Wa1
porównaj
  t. 49-50

Bez wpisu lekcyjnego

Wpis w WfS (elementy niewątpliwe)

Możliwa interpretacja wpisu

Mniej prawdopodobna interpretacja wpisu

Wpisy widoczne w WfS w partii pr.r. i nad nią nastręczają dużych trudności, jeśli chodzi o ich jednoznaczną interpretację. Można tam wyróżnić 4 elementy:

  1. pionową kreseczkę w połowie t. 49,
  2. łuk od połowy t. 49 do ces3 w t. 50,
  3. linię w t. 50, jakby przedłużającą łuk,
  4. duży znak nad t. 50.

Każdemu z nich można przypisać co najmniej dwie różne interpretacje, z których tylko niektóre tworzą w miarę spójną całość znaczeniową. Najważniejsze wydaje się rozstrzygnięcie, czy łuk (2) jest tylko wskazówką wykonawczą, sugerującą np. dotrzymanie do końca półnuty ces2 i połączenie jej ręką z ćwierćnutą ces3, czy jest to uproszczony zapis wariantu ornamentalnego. W tym drugim wypadku Chopin miał najprawdopodobniej na myśli figurę na tyle prostą, że nie było potrzeby jej wypisywania, a więc gamę lub rozłożony akord. Zasięg łuku zdecydowanie przemawia za gamą, co prowadzi do pierwszego z podanych wariantów. Kreseczkę (1) można wówczas uważać za znak wskazujący 1. nutę biegnika (ces2), a być może także cyfrę palcowania – 1.

Jeśli chodzi o znaki 3 i 4, to linię można uważać za napisany z rozmachem znak tenuto (Chopin używał ich okazjonalnie, np. w Koncercie f op. 21, cz. II, t. 86, także w egzemplarzach lekcyjnych – Ballada g op. 23, t. 194-198), a znak 4 za krzyż (?),  (?) lub 8. To ostatnie od strony graficznej wydaje się najłatwiejsze do zaakceptowania – por. niewątpliwe 8 w t. 59 w WfJ.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfS, Autentyczne zmiany i warianty po publikacji

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.

Oryginał w: Bibliothèque Nationale, Paryż