A
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Późniejszy nakład Wn1
WnT - Egzemplarz z Torunia
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
WfFr - Egzemplarz Franchomme'a
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Późniejszy nakład Wa1
porównaj
  t. 39

Akcent krótki w A i Wa

Akcent długi w Wn

Brak znaku w Wf

Akcent A jest wyraźnie krótszy od pierwszego znaku w tym takcie. Mimo to w Wn oba znaki niemal się nie różnią – oba mają postać krótkich widełek  i wyglądają jak akcenty długie. W Wf drugi znak pominięto, a w Wa brak ten uzupełniono zwykłym akcentem. Zbieżność wersji Wa z notacją A trzeba jednak uznać za szczęśliwy przypadek, gdyż wydanie to z całą pewnością nie miało dostępu do rękopisu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa