Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 23

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

W źródłach  przed A jest niepotrzebnie powtórzony w 2. połowie taktu.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 33

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Tercja e1-g1 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 3.-5. szesnastka, tylko górna 5-linia, bez wideł.                 Tu pusta klisza 

Akord proponowany przez redakcję

TGTU = b z laseczką

..

Brak nuty b na 3. szesnastce 2. miary taktu to prawdopodobnie przeoczenie sztycharza. Wskazują na to:

  • użycie trójdźwięków we wszystkich trzech analogicznych od strony pianistycznej sytuacjach – na 2. i 4. mierze t. 31 i na 4. mierze t. 33;
  • istotny czynnik sprzyjający pomyłce – nuta ta, o ile występowała w [A], była najprawdopodobniej zapisana na dolnej pięciolinii, a więc w oddaleniu od tercji e1-g1. Sytuacje takie powodowały niekiedy pominięcie nuty przy odtwarzaniu rękopisu – por. np. Sonatę b op. 35, cz. I, t. 3.

Z tego względu w tekście głównym proponujemy uzupełnienie tej nuty.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf

t. 33

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

Przed Des i des na 3. i 4. szesnastce 2. miary taktu powtórzono w źródłach bemole. W tekście głównym pomijamy je.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 35

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

Znaki chromatyczne w prowadzonym równoległymi sekstami pochodzie na 2. i 3. mierze taktu (aż do ósemki h2-gis3) zapisane są w źródłach tak, jakby stanowił on osobny takt, a l.r. była w dużej części lub w całości zapisana na osobnej (dolnej) pięciolinii:

  • w Wf znaki chromatyczne występują przed każdą nutą pr.r., łącznie z pierwszym gis1, oraz przed siedmioma nutami l.r. – od h do gis1 i h1;
  • w Wn powtórzono wszystkie znaki występujące w Wf oprócz ​​​​​​​ przed pierwszym h l.r., a ponadto dodano znaki przed 2. częścią undecymoli l.r., od cis2 do a2;
  • w Wa znakami opatrzono każdą nutę w obu rękach.

Tekst główny opieramy na notacji Wf, usuwając trzy naszym zdaniem najmniej uzasadnione znaki ostrzegawcze – ​​​​​​​ przed gis1 pr.r. i kasowniki przed h i h1​​ w l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 36

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

Wf (→Wn,Wa) ma bemole ostrzegawcze przed ces2 i ces3 w l.r. W Wn dodano ponadto  przed des2. W tekście głównym znaki te pomijamy, gdyż odpowiednie alteracje zostały na tej samej wysokości wskazane już wcześniej w pr.r., a wykonanie przez obie ręce skali w tej samej tonacji jest oczywiste.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze