Wysokość
- « Poprzednia
- 1
- …
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- …
- 24
- Następna »
|
t. 189
|
Utwór: op. 22, Polonez
..
Tak jak w t. 45, którego omawiany takt jest dosłownym powtórzeniem, w Wf (→Wn1→Wn2) nie ma znaku chromatycznego przed 5. od końca szesnastką, co daje ges2. Błąd poprawiono w Wa i Wn3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn |
|
|
t. 189
|
Utwór: op. 22, Polonez
..
Tak jak w t. 45, w Wf powtórzono kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki ostrzegawcze |
|
|
t. 190
|
Utwór: op. 22, Polonez
..
Jako przedostatnią szesnastkę pr.r. Wa ma as1. Jest to najprawdopodobniej przykład nadgorliwości adiustatora, który mając za zadanie wyłowić przeoczone odwołania alteracji, nie zauważył, że a1 na początku 2. trioli nie jest alteracją, lecz dźwiękiem należącym do panującej tonacji (od t. 184 B-dur) i to składnikiem tworzącego podłoże harmoniczne akordu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|
|
t. 190-191
|
Utwór: op. 22, Polonez
..
W tekście głównym pomijamy kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze |
|
|
t. 192
|
Utwór: op. 22, Polonez
..
Jako 1. nutę zapisaną w kluczu wiolinowym Wn ma błędnie d2 zamiast b1. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy |
przed a, dolną nutą przedostatniej ósemki l.r. Jest to prawdopodobnie efekt najpóźniejszej korekty 
przed b1 na początku t. 191. Ten ostatni znak dodano również w - « Poprzednia
- 1
- …
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- …
- 24
- Następna »