t. 33
|
Utwór: op. 22, Andante spianato
..
W Wf (→Wn) nie ma podwyższającego d1 na dis1. Typowa Chopinowska niedokładność niemal na pewno znajdowała się w [A]. Znak dodano tylko w Wa. Podobnie w t. 34 i 35. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf |
|||||||
t. 34
|
Utwór: op. 22, Andante spianato
..
W Wf (→Wn1) nie ma podwyższającego d3 na dis3. Typowa Chopinowska niedokładność niemal na pewno znajdowała się w [A]. Znak dodano w Wa i Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf |
|||||||
t. 35-36
|
Utwór: op. 22, Andante spianato
..
Zastosowana w Wn zmiana rozplanowania dwóch członów wskazówki miała przypuszczalnie na celu wyrównanie odstępów między słowami. Wcześniejsze pojawienie się drugiego członu może jednak sugerować wcześniejsze rozpoczęcie rallentando, co być może nie leżało w zamyśle Chopina. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||
t. 35
|
Utwór: op. 22, Andante spianato
..
W Wf (→Wn1) nie ma znaków chromatycznych przed 9. szesnastką pr.r. i ostatnią szesnastką l.r. Te oczywiste niedokładności, niemal na pewno powtórzone za [A], poprawiono w Wa i Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn |
|||||||
t. 36-37
|
Utwór: op. 22, Andante spianato
..
Brak w Wf (→Wn1) na końcu t. 36, choć nie powoduje nieporozumień, wydaje się być niedokładnością, tak iż w Wn2 (→Wn3) znak uzupełniono. Jest jednak zupełnie prawdopodobne, że to znak w t. 37 został niepotrzebnie postawiony przez sztycharza Wf. Podobnego rodzaju pedalizacji użył Chopin wielokrotnie, np. w Nokturnie F op. 15 nr 1, t. 72-73, Balladzie f op. 52, t. 12-13, Sonacie h op. 58, cz. III, t. 118-119. Wersję bez powtórzenia znaku na początku t. 37 ma Wa, co o ile nie jest pomyłką, może świadczyć o dodaniu go w ostatniej fazie korekt Wf. W praktyce wersje źródłowe definiują dwie potencjalnie autentyczne pedalizacje, dlatego w tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe, w którym uwzględnienie zmiany pedału na początku t. 37 pozostawiamy smakowi wykonawcy. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |