Nie jest jasne, w jaki sposób doszło do powstania różnicy między wariantami Wf (→Wa1→Wa2) i Wn – w obu źródłach nie widać śladów poprawek. Ze względów stylistycznych możliwość, że występujące w Wf h2 Chopin zastąpił przez ais2 wydaje się mniej prawdopodobna. Wprowadzenie ais2 osłabia – w kulminacyjnym momencie progresji – zarówno napięcie melodyczne (kwinta zamiat seksty), jak i harmoniczne (rezygnacja z dysonansu). Z kolei intencją adiustatora Wa3 była niewątpliwie zmiana na ais2, jednakże sztycharz przeoczył 
podwyższający a2.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa
notacja: Wysokość
