![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Strona:
Źródło tekstu:
s. 1, t. 1-32
A - Autograf partii fortepianu
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
A - Autograf partii fortepianu
![](/build/images/x_button.png)
W ostatniej ćwierćnucie l.r. A ma dodatkową nutę Es. Jest to niemal na pewno błąd osoby pogrubiającej pewne fragmenty Tutti (patrz charakterystyka A). Co ciekawe, nuty tej nie ma w wydaniach, mimo że w Wn1 nie widać śladów jej usuwania. Być może więc w czasie, gdy A służył jako podkład do Wn1, pogrubień i błędu nie było (nie jest to rozstrzygający argument, gdyż sztycharz mógł po prostu pomylić takty, drukując oktawę z t. 53).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach, Błędy A, Autentyczne korekty Wn
notacja: Wysokość
Brakujące oznaczenia na źródłach:
A, Rork, Wn1, Wn1a, Wn2, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, Wa1, Wa2, Wa3