Wf1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 370-371

2 akcenty długie w A

!!!   miniat: od 2 w t. 370 do końca 371, tylko górna 5-linia, akcenty na miniaturze nie niżej niż fz (na kliszy normalnie, oprócz Wa, które są koło fz)                 TGTU

Krótki akcent w Wn1

zamaist długiego, tylko 370.

Bez znaków w Wf

Tu pusta klisza 

Krótkie akcenty przy  w Wa

EZnieU2

Akcent długi w Wn2

TGTU, ale tylko 370

Zdaniem redakcji, wszystkie pominięcia i skrócenia akcentów w Wn i Wf mają charakter przypadkowych niedokładności. Dosunięcie akcentów do  to zupełnie dowolna adiustacja Wa, ujednolicająca wszystkie te takty z notacją analogicznych t. 29-32 (również błędną) – patrz t. 369-375.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Błędy Wf, Błędy Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż