Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 8, t. 81-97
s. 1, t. 1-18
s. 2, t. 19-28
s. 3, t. 29-40
s. 4, t. 41-52
s. 5, t. 53-63
s. 6, t. 64-74
s. 7, t. 75-80
s. 8, t. 81-97
Tekst główny
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 96

Fermata w A (prawdopodobne odczytanie→WnWfWa)

!!!   miniat: ta nuta, tylko dolna 5-linia, bez forte i pedału.          EZTU

Znak artykulacji w A (możliwe odczytanie)

EZnieU

Znak dotyczący 1. nuty taktu ma w A postać kreski i kropki. Kreska nie jest zupełnie prosta, tak iż w Wn (→WfWa) odczytano tę kombinację jako fermatę. Interpretację tę przyjmujemy do tekstu głównego:

  • nieco podobny, płaski znak fermaty wpisał Chopin w t. 6;
  • Chopin nie zakwestionował takiego odczytania ani w korektach (Wn1 i Wf), ani w egzemplarzach lekcyjnych.

Zdaniem redakcji, nie można jednak wykluczyć, że Chopin miał tu na myśli jeszcze jedną kombinację znaków tenuto i staccato, jak w t. 18 i 86.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia:

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Rork, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, Wn1, Wn1a, Wn2, Wa1, Wa2, Wa3