Zagadnienia : Ostatni znak przykluczowy
t. 41
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Przed przednutką g1 we wszystkich źródłach wpisany jest nieuzasadniony w tym kontekście . kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy |
||||
t. 52
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W A nie ma znaków chromatycznych przed 11. szesnastką (w obu rękach), przez co zarówno tu, jak i dwie nuty dalej należałoby czytać a(1). To oczywiste przeoczenie Chopina poprawiono we wszystkich wydaniach. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy |
||||
t. 55
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W A nie ma kasowników podwyższających ges1(2) na g1(2). Jest to bez wątpienia przeoczenie, poprawione już w Wn (→Wf→Wa). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn , Ostatni znak przykluczowy |
||||
t. 62
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Notacja znaków chromatycznych jest w tym takcie mniej staranna. Oczywistą pomyłką jest pominięcie w A obniżającego g na ges w grupie 9 nut l.r.; znak dodano już w Wn1 (→Wn2,Wf→Wa). Brak w części źródeł przed 2. nutą l.r. na 4. mierze taktu wynika z odmiennej konwencji obowiązywania znaków przygodnych – Chopin w A skreślił ten znak, uważając za obowiązujący przed ćwierćnutą na 3. mierze. Natomiast niewątpliwym przeoczeniem jest brak w A (→Wn→Wf) bemoli obniżających g1(2) na ges1(2) na 4. mierze taktu – o tym, że Chopin musiał tu słyszeć ges, przekonuje nieprzerwane występowanie tych nut od końca t. 57 i użycie kasowników ostrzegawczych przed G i g na początku t. 64. Notację w pełni poprawną i zgodną ze współczesnymi konwencjami ma tylko Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Poprawki A , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy |
||||
t. 69
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Brak bemoli przed przedostatnią trzydziestodwójką, mimo iż występuje we wszystkich źródłach autentycznych, jest niemal na pewno pomyłką Chopina. Wprawdzie opadające zwiększone sekundy w pochodach skalowych pojawiają się w jego utworach (np. w t. 40 i 43), ale nie w sytuacji, gdy górna nuta zwiększonej sekundy stanowiłaby punkt zwrotny figuracji – por. odpowiednie zwroty w t. 28, 42 czy 65. Jeśli w t. 64 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać pierwszą lub trzecią wersję. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy |