Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »
t. 62
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W A (→Wn1) nie ma cyfr precyzujących liczbę nut w liczącej 8 nut grupie nieregularnej, zostały one jednak dodane – prawdopodobnie przez Chopina – w korekcie Wf (→Wa). W Wn2 całą grupę oznaczono liczbą 11, co choć teoretycznie możliwe, wydaje się jednak mało prawdopodobne jako zamierzone przez Chopina – rytm taki, mało naturalny i trudny do ścisłego wyobrażenia, w praktyce niewiele się różni od wersji Wf (różnice długości odpowiadających sobie nut w obu podziałach nie przekraczają 10%). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||||||||
t. 63
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Grupa nut na 1. mierze taktu nie została przez Chopina opatrzona cyfrą precyzującą liczbę nut. Uzupełniono to jedynie w Wn2, dodając '6'. W tekście głównym proponujemy '3', wyraźniej sugerując grupowanie szesnastek po dwie. Gdyby bowiem Chopin słyszał szesnastki w grupach po trzy, mógł 1. nutę zapisać jako ósemkę bez kropki. Sytuacja jest tu jednak daleka od jednoznaczności, zwłaszcza że w korekcie Wf (→Wa) kropkę przedłużającą ósemkę usunięto (w partiach obu rąk), co mógł zrobić Chopin. Biorąc pod uwagę, że ewentualne różnice w wykonaniu są w praktyce minimalne, uważamy każdą z wersji za dopuszczalną. Jeśli w t. 53 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać drugą lub trzecią wersję. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||||||||
t. 64-69
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W obejmującej te takty końcowej części recytatywu Chopin pominął w A (→Wn1) większość oznaczeń grup nieregularnych – wpisał jedynie '7' nad partią pr.r. w t. 65 i 66. W pozostałych wydaniach dokonywano uzupełnień w tym zakresie, przy czym liczby dodane w Wf (→Wa) w t. 64 ('12') i 69 ('21') traktujemy jako autentyczne. W Wn2 dodano wszystkie formalnie potrzebne oznaczenia. Uzupełnienia wprowadzamy także w tekście głównym, pomijając nawiasy w sytuacjach oczywistych (wyodrębnione graficznie triole i oznaczenia pominięte tylko w partii l.r.). Jedyną mniej oczywistą sytuację – w t. 64 – omawiamy osobno. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||||||||
t. 64
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Łukowanie trzech pierwszych miar taktu stanowi trudny problem redakcyjny. Brak znaków w A trzeba uznać za niedokładność – jest to jedyny pozbawiony łuków fragment recytatywu. Łuki Wn1 zostały prawdopodobnie dodane z inspiracji Chopina, ale ze względu na różnice pomiędzy rękami trudno przypuszczać, by dokładnie odpowiadały jego intencji (za racjonalną próbę odczytania tej intencji można uznać łuki Wn2). Także pominięcie łuku pr.r. w Wf może wskazywać na korektę Chopina – być może celem jej były łuki takie jak w Wa. Jeśli w t. 64 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać wersję bez łuków lub jedną z wersji z łukami tylko w pr.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn |
||||||||||||||||||
t. 65
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Brak w A (→Wn1) bemoli przywracających des(1) na 6. szesnastce 2. połowy taktu to najprawdopodobniej pomyłka Chopina. W każdym razie bemole dodane w korekcie Wf (→Wa) rozwiewają wątpliwości co do jego ostatecznej intencji. Por. t. 69. Jeśli w t. 64 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać pierwszą lub trzecią wersję. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »