op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 21, Koncert f-moll, cz. II
Brak nuty es2 w ostatnim akordzie to albo zwykłe przeoczenie sztycharza Wn1, albo – co bardziej prawdopodobne – skutek uboczny korekty łukowania. W analogicznym t. 19 wszystkie źródła mają akord pięcionutowy.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wn, Adiustacje Wn
notacja: Wysokość