Wn2
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 87

es2 w akordzie w A i Wn2

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia, bez akcentu.      TGTU (główka es2)

Bez es2 w Wn1 (→WfWa)

Brak nuty es2 w ostatnim akordzie to albo zwykłe przeoczenie sztycharza Wn1, albo – co bardziej prawdopodobne – skutek uboczny korekty łukowania. W analogicznym t. 19  wszystkie źródła mają akord pięcionutowy.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn, Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina