Zagadnienia : Błędy A

t. 108-109

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

b2 powtórzone w A (→Wn)

!!!   miniat: ostatnia grupa 108 i 2 szesnastki 109, tylko górna 5-linia, bez palcowań i łuków frazowych.              Tu pusta klisza 

bprzetrzymane w Wf (→Wa)

TGTU

..

Łuk przetrzymujący b2, dodany w korekcie Wf (→Wa) zapewne przez Chopina, jest zdaniem redakcji poprawką przeoczenia w A (→Wn), a nie zmianą koncepcji wykonania. Patrz uwaga dotycząca l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 108-109

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

c1 powtórzone w źródłach

!!!   miniat: j.w.                     Tu pusta klisza 

c1 przetrzymane proponowane przez redakcję

TGTU (łuk przetrzymujący na 2 pięcioliniach, w nawiasie)

..

Brak łuku przetrzymującego c2 to najprawdopodobniej przeoczenie Chopina – odpowiedni łuk znajduje się w analogicznych t. 106-107. Patrz też uwaga o przetrzymaniu b2 w pr.r., a także t. 107-108.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy A

t. 109-110

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

des2-des2 (?) w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: od 8. do 14. szesnastki, tylko górna 5-linia, bez łuku.                   Tu EZnieU (8 szesnastek z przenośnikiem w t. 109 i 110). Czyli na miniaturze bez kaso d2 i bemola des2

d2-des2 w A (interpretacja kontekstowa→WnWfWa)

EZTU = war_12 red

..

W obu tych taktach w A nie ma znaków chromaty­cz­nych ani przed 12., ani przed 13. szesnastką. Bemole dodane w korekcie Wn (→WfWa) – niemal na pewno przez Chopina – potwierdzają, że mamy tu do czynienia z rzadkim przypadkiem poczwórnego błędu kompozytora, który przeoczył zarówno kasowniki alte­rujące des2 na d2, jak i bemole przywracające des2. Oba potrzebne kasowniki dodano w Wa, a pierwszy z nich (w t. 109) także w Wn2.
Tego rodzaju błąd może się wydawać nieprawdopo­dob­ny, jednak w notacji A, w którym 2. i 3. grupa szes­nastek zapisane są oktawę niżej z użyciem przenośnika oktawowego, pomyłka nie wydaje się już tak rażąca:

  • omawiane nuty nie leżą koło siebie, więc zestawienie dwóch jednakowych nut, które nie mają znaków chromatycznych, a brzmią inaczej, nie występuje;
  • kasowniki przed d2 wydają się oczywiste po kasow­nikach w obu rękach w 1. połowie każdego taktu;
  • des2 to dźwięki utrwalonej, aktualnej tonacji f-moll, więc brak bemoli to typowe Chopinowskie przeoczenie odwołania alteracji.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 110-111

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

f powtórzone w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.              Tu pusta klisza 

f przetrzymane w Wf (→Wa)

TGTU

..

Brak łuku przetrzymującego f to prawdopodobnie przeoczenie Chopina w A (→Wn). Wskazuje na to przetrzymanie tej nuty w analogicznej sytuacji w poprzednim takcie, a potwierdza Chopinowska korekta Wf (→Wa). Kto wie zresztą, czy poprowadzony pod nutami łuk, łączący ostatni akord t. 110 z pierwszym w t. 111, nie jest również echem Chopinowskiej korekty – Chopin mógł swoim zwyczajem wpisać krótki łuk przetrzymujący przy nucie docelowej, a sztycharz Wn1 zinterpretował go jako łuk motywiczny (patrz uwaga w t. 109-110).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 117-118

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W żadnym ze źródeł nie przywrócono b1 w t. 117 ani b2 w t. 118, co jest oczywistym przeoczeniem. W Wa dodano natomiast w obu taktach bemole ostrzegawcze przed następną szesnastką, odpowiednio b2 i b3. Drugi z tych znaków uwzględniamy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa