Zagadnienia : Błędy Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 15
- Następna »
t. 115-116
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Odtworzenie łuku przetrzymującego es1 jako łuku motywicznego es1-c1 jest niewątpliwie pomyłką sztycharza Wf (→Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf |
|||||||||
t. 135
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Akcent długi w A napisany jest na środku pomiędzy pięcioliniami, tak iż nie wiadomo, do której ręki należy go przydzielić. Porównanie z analogicznym t. 283 dowodzi, że Chopin najprawdopodobniej miał na myśli zaakcentowanie pr.r. W Wn przydzielono go do l.r. (jako krótki akcent), a w Wf (→Wa) – przeoczono. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Niedokładności Wn |
|||||||||
t. 138
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Wersja Wf (→Wa1) jest niemal na pewno skutkiem przeoczenia sztycharza, choć dziwi brak interwencji Chopina zarówno w kolejnych korektach Wf, jak i w egzemplarzach lekcyjnych. Zdaniem redakcji, w przypadku korekty Wf1 trzy zmiany w 2. połowie taktu mogły do tego stopnia odwrócić uwagę Chopina, że zajęty dopracowywaniem niuansów notacji, nie zauważył rażących błędów ani na początku tego taktu, ani w następnym, zaś korekta Wf2 miała już tylko wyrywkowy charakter. Z trzech egzemplarzy lekcyjnych jedynie WfD nosi ślady opracowywania z Chopinem I części Koncertu, więc brak poprawki nie jest niczym szczególnym, zwłaszcza że także tam Chopin zajął się poprawianiem błędów w bezpośrednim sąsiedztwie (w t. 139). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf |
|||||||||
t. 139
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W Wf (→Wa) ósemka a1 została podwojona, przez co cała grupa liczy 8 nut. W 1. połowie tego taktu w Wf popełniono jeszcze dwa wyraźne błędy – pominięto mordent i podwyższający drugie b1 na h1 (patrz też uwagi w 2. połowie taktu). W WfD Chopin poprawił dwa błędy: skreślił zbędne a1 i dodał brakujący . Nagromadzenie błędów Wf w tym takcie musi dziwić, jeśli wziąć pod uwagę korekty Chopina zarówno w Wf1, jak i w Wf2 (por. t. 138). Pozostaje też zagadką, dlaczego mimo adiustacji dokonywanych w kolejnych nakładach Wa – nawet w tym takcie – nie próbowano wskazać zgodnej z rzeczywistością liczby nut w grupie, nie mówiąc już o wprowadzeniu poprawnej wersji Wn1, które brano pod uwagę już przy adiustowaniu Wa2. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf |
|||||||||
t. 139
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W Wf (→Wa1) przeoczono podwyższający b1 na h1. Chopin poprawił ten błąd w WfD. Kasownik dodano także w Wa2 (→Wa3), zapewne na podstawie porównania z Wn1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 15
- Następna »