Zagadnienia : Błędy A

t. 85

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Typowe Chopinowskie przeoczenie – brak  przywracającego es2 – nie zostało poprawione w żadnym z wydań. Jest to szczególnie dziwne w Wf, w którym usunięto  przed e2, niepotrzebnie powtórzony na 4. szesnastce A (→Wn) .

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Znaki ostrzegawcze , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 93

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Przeoczony przez Chopina w A  przywracający f2 uzupełniono już w Wn1 (→WfWa, →Wn2).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 105-107

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W źródłach brak  przywracającego f na 7. ósemce t. 105. Podobnie, w t. 107 Chopin przeoczył  przed f1. Tych oczywistych błędów nie wyłapali ani adiustatorzy wydań (w sumie 7 korekt w 3 wydaniach), ani sam Chopin, który przynajmniej raz musiał patrzeć na te miejsca, gdy korygując Wf1 dodał w obu tych taktach łuki obejmujące omawiane nuty.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 107

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A (→Wn1Wf) kropka przedłużająca wartość ćwierćnuty została pomyłkowo napisana przy f1. Błąd poprawiono w Wa i Wn2. Widoczne w A ślady skrobania sugerują, że Chopin najpierw omyłkowo napisał kropki przy obu nutach, a następnie pomylił się znowu, usuwając tę, która powinna była pozostać.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A

t. 107-108

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A (→Wn1WfWa1Wa2) nie ma ani  przywracającego as2 w t. 107, ani  ostrzegawczego przed es3 w t. 108. W Wn2 dodano tylko pierwszy z tych znaków, a w Wa3 – tylko drugi.
W analogicznych t. 105-106 Chopin wpisał w A oba odpowiednie znaki, co sugeruje, że przy pisaniu powtarzanej frazy skupienie kompozytora osłabło (por. t. 107). Zwiększa to prawdopodobieństwo przeoczeń łuków przetrzymujących na końcu t. 108.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa